psychoanalyticus worden

Doctoraat over de psychoanalytische benadering van de angst (Freud en Lacan).
Promotor Prof. Dr. Julien Quackelbeen, 1988
I. Angst van de psychoanalyticus (angst van Freud zelf en de 'tegenoverdracht' van de postfreudianen)
II Angst van het subject (trauma en angstneurose, oerverdringing, fobie en castratieangst in relatie tot het fantasma)
III. Noten en bibliografie
op aanvraag pdf in hogere resolutie (leesbaarder!)

Samenvatting van de passages in Séminaire XV waarin Lacan het over de psychoanalytische act heeft. Die act heeft alles te maken met het verlies van het geloof in het verondersteld wetend subject op het einde van de eigen psychoanalyse van een psychoanalyticus - en het gegeven dat hij dat verondersteld wetend subject tegen beter weten in toch weer voor een ander gaat incarneren (omdat hij weet dat dit de enige weg is) ...

Mijn eigen psychoanalyse (waardoor ik psychoanalyticus ben geworden) heeft onder andere bestaan uit een 'Auseinandersetzung' met kunstenaars ... die in het diepst van hun gedachten uiteindelijk altijd een vrouw blijken te zijn (Kafka, Duchamp). Hebben zij het mij mogelijk gemaakt om van vrouwen te houden?