JONCKHEERE - DE EQUIVOQUE VAN DE LETTER OF LALANGUE IN DE SYMPTOOMVORMING EN DE INTERPRETJATIE

Het symptoom is een Januskop, zegt Jacques-Alain Miller. Als we de symbolische kant van het symptoom, die gebaseerd is op ficties van het onbewuste, kunnen beschouwen als de open kant ervan, dan is de reële kant, die gebaseerd is op een fixatie van het genot, gesloten te noemen.  Dat vinden we terug in de interpretatie. Er is niet alleen de interpretatie die gestructureerd is als een onbewuste formatie – en die altijd riskeert om het symptoom weer te sluiten. Maar er is vanuit Lacan ook een interpretatie denkbaar die op de leest van de letter, de equivoque, detaal (lalangue) is geschoeid – die ik hier voor de lol even de interpretjatie noem - en die een kans biedt om iets van het symptoom te openen. Lieven Jonckheere zal van die equivoque in de symptoomvorming en de interpretatie ervan een aantal elementen bij Freud aanstippen (que faire = Käfer / Wagen (Wägen) = wegen / Glanz = glance / Van Houten = wann haut'n)  én dat met handen en voeten proberen te illustreren in een geval van seksuele ‘gêne’.